چگونگی محبت به خدا: ای محمد(ص): چنان نیست که هر کس گفت خدا را دوست می دارم،دوستدار من است،مگر اینکه به اندکی غذا اکتفا کند و به مختصر لباسی قناعت جوید و خوابش به سجده باشد و قیام نماز را طول دهد و به سکوت روی آورد. دوستدار من کسی است که: بر من توکل کند و زیاد بگرید و کم بخندد و با هوای خود مخالفت کند. مسجد را چون خانه خود برگزیند و علم را همراه خود و زهد را همنشین و علما را محبوب و فقرا را رفیق خود قرار دهد. دوستدار من کسی است که رضای مرا طلب کند و از گنه کاران فرار کند. دوستدار من همواره به ذکر من مشغول است و فراوان تسبیح می گوید و به عهد خود صادق است و به وعده خود وفا می کند. دوستدار من کسی است که قلبش پاک و در نماز بر افروخته است و در انجام واجبات سخت کوشاست و به ثوابهایی که نزد من است ،چشم دوخته باشد و از عذاب من ترسان و همواره همنشین و همراه دوستان من باشد. ای محمد(ص): اگر بنده ای به اندازه آسمان و زمین نماز بخواند و روزه بگیرد و همانند فرشتگان از خوردن غذا دوری گزیند و لباس برهنگان را بپوشد ولی در قلب او ذره ای از حب دنیا یا ریا و یا ریاست و زینت دنیوی باشد،او را به جوار خویش راه نمی دهم و محبت خود را از دلش خارج می کنم.